بارالها ! ... می دانم برترین توشه رهرو به سوی تو، اراده استوار و فروتنی یاری خواهانه است و اینک، قلبم با اراده ای استوار و فروتنی متواضعانه با تو رازگویی می کند . [امام صادق علیه السلام ـ در دعایش هنگام رفتن نزد منصور، خلیفه عبّاسی ـ]
دلم برای کسی تنگ است که مثل هیچ کس نیست...دلم برای کسی تنگ است که آفتاب حمایتش را بر گل های کوچک باغچهجنگلی دلم ارزانی می کند..کسی که حس می کند مرا در اعماق آبی پوست و گوشت بی رمق باغچه امو گیسوانش را بیدوار در گیسوانم می اویزد....بازوان توانایش را بر گردن گلبرگهای دلم حلقه می کند و می فشارد...کسی که در من هق هق می گرید....برایم ارام آرام قصه شازده کوچولو را زمزمه می کند....مرا نمی ترساند از دوری و خاموشی وفراق....و به من امید می دهد امیدی بسیار تا با ان امید زنده بمانم.....آه، دلم برای کسی تنگ است که مثل هیچ کس نیست..ولی دست زمانه فی الحال، فراق را به من و او هدیه داده است..آری، یک هدیه ناخواسته.... خدای من ، تو می دانی دلم برای کسی تنگ است که معصومی دلم رادرک می کند و همچون کودک معصومی دلش برای دلم می سوزد وآرام ارام برای دلم و دلش همچون ابر بهاری می گرید....آه ، دلم برای کسی تنگ است که با چشمان قشنگش به من زل می زندو غم دلش را با چشمانش که همچون ابر بهاری است به من می گویدکسی که سبزی باغچه تنم را با دستان مهربانش همچون باغبانیمهربان هم آب می دهد و هم نور می افشاند...آری، بی شک بی شک.........کسی که مثل هیچ کس نیست.........................
ورود به بخش مدیریت
