[ و فرمود : ] فرزند را بر پدر حقى است و پدر را بر فرزند حقى . حق پدر بر فرزند آن بود که فرزند در هر چیز ، جز نافرمانى خداى سبحان ، او را فرمان برد ، و حق فرزند بر پدر آن است که او را نام نیکو نهد و نیکش ادب آموزد و قرآنش تعلیم دهد . [نهج البلاغه]
حیف از من که تمام شعرهایم رابرای چشمانت سرودم عمری به عبث بودم حیف ازمن که طاقت بی تابی چشمانت رانداشتمحیف ازاین دل که زیر سنگینی غرورت شکستحیف ازدقایقی که رفت وبرنگشت.........
ورود به بخش مدیریت